Als een werknemer na het doorlopen van de wachttijd minder dan 35% arbeidsongeschikt is en dus geen recht heeft op een WGA-uitkering, dan kan het recht op een WGA-uitkering alsnog op een later moment ontstaan.
De voorwaarden om op een later moment alsnog aanspraak te maken op een WGA-uitkering zijn neergelegd in artikel 55 Wet WIA . Dat is -kort gezegd- het geval als een werknemer binnen vijf jaar na de WIA-keuring opnieuw uitvalt op grond van dezelfde ziekteoorzaak als waarvoor eerder geen recht op een uitkering bestond, of als de werknemer binnen vier weken na de WIA-keuring uitvalt op grond van een andere ziekteoorzaak. Met name het begrip ‘dezelfde oorzaak’ leidt vaak tot discussie. Zo ook in een kwestie bij de rechtbank Den Haag.
In deze zaak werd een werknemer bij de WIA-beoordeling door het UWV minder dan 35% arbeidsongeschikt geacht. De werknemer heeft zich vervolgens binnen de termijn van vijf jaar toegenomen arbeidsongeschikt gemeld bij het UWV (binnen vier maanden na de WIA-beoordeling). Het UWV heeft bij de herbeoordeling echter geconstateerd dat de toegenomen klachten voortkomen uit een andere oorzaak dan de klachten die de werknemer eerder had en waarvoor hij indertijd minder dan 35% arbeidsongeschikt werd geacht. Het UWV vindt (onder andere) dat de psychische klachten – waarmee de werknemer zich ook toegenomen arbeidsongeschikt heeft gemeld – ten tijde van de WIA-beoordeling (lees: einde wachttijd) niet speelden en dat om die reden geen sprake is van toegenomen arbeidsongeschiktheid op grond van dezelfde ziekteoorzaak.
De rechtbank maakt met deze beoordeling (mede door hetgeen het UWV zelf ter zitting heeft verklaard) korte metten:
“(…) De rechtbank is van oordeel dat het medisch onderzoek niet voldoende zorgvuldig is geweest. Verweerder heeft ter zitting erkend dat de psychische klachten reeds tijdens de wachttijd bekend waren alsook dat er niet alleen naar de eindewachttijdbeoordeling gekeken moet worden, maar ook naar de wachttijd zelf. De primaire arts heeft alleen naar de eindewachttijdbeoordeling gekeken en derhalve niet naar de psychische klachten die tijdens de wachttijd reeds aanwezig waren.(…)”
Het feit dat de psychische klachten niet (primair) ten grondslag zijn gelegd aan de WIA-beoordeling, maakt dus niet dat deze klachten – omdat zij gedurende de wachttijd wel aanwezig waren – niet aan de melding verslechterde gezondheid ten grondslag kunnen worden gelegd. De werknemer kon in dit geval aantonen dat de psychische klachten ook al aanwezig waren gedurende de wachttijd en daarom als ‘dezelfde oorzaak’ als bedoeld in artikel 55 Wet WIA kunnen kwalificeren.
Of dit uiteindelijk tot gevolg heeft dat de werknemer recht krijgt op een WGA-uitkering is uiteraard nog maar de vraag. Het UWV heeft van de rechtbank de opdracht gekregen om het medisch onderzoek opnieuw uit te voeren en op basis daarvan zal een eventueel recht op een WGA-uitkering vastgesteld kunnen worden.
